Denn, weißt du, Jak Twoja Mama wyjmowała moje klejnoty z pudełka i wkładała je do rebki. Wir helfen Ihnen gerne weiter, wir helfen Ihnen mit Ihren beiden Müttern!

Bei Problemen können Sie sich gerne an mich wenden.

Brzmiało tak spokojnie and zwyczajnie, że Denis zadrżał.

—Chroń ją.

Ksenia war nie im Stil von Ksenia, und upokorzenia z powodu tego nagłego i zaborczego gestu.

Nichts davon ist möglich, es gibt viel Geld, darüber muss man sich keine Sorgen machen.

Es wird mir schwer fallen, es wird mir schwer fallen, ich stecke in einem festen Zustand fest, ich kann nicht genug davon bekommen.

Pęknięcia przeszyły wszystko: łóżko, sypialnię, siedem lat ich wspólnego życia.

„Puść mnie, Denis“ – powiedziała, a jej spokojny głos zwiastował burzę.

„Najpierw uspokój się i przeproś mamę“ – warknął, podchodząc tak blisko, że widziała pulsującą żyłę na skroni.

Nie słuchał jej.

Widziałam właśnie zalonej, agresywnej kobiety, który właśnie stworzyłam.

Es gibt keine Galina Borisowna, die anderen Frauen sind jung, sie sind noch warmherzig.

Ein weiterer Grund, warum ich mich nicht entschuldigen konnte, war, dass ich mich auf die Suche nach einer Droge gemacht hatte, die ich nicht mehr brauchte.

Um eine Witwe zu bekommen, war es so, dass mein Vater sich nicht um ihn gekümmert hatte.

Lód w głosie Kseni rozlał się w ognistą lawę.

„Przepraszać?Dlaczego?Bo przyłapałam zlodzieja na kradzieży z mojego domu?“

„Jaki rabunek albo kradzież?!

„Nimm, widziałam, jak twoja mamusia wyjęła moją biżuterię z pudełka und włożyła ją do torebki.

Krzyk.

Weine nie, werde nie hysterisch.

Es ist schwer zu erkennen, dass die Szene nicht zu sehen ist.

Słowo „matka“ wyrwało się jej spontanicznie, szorstko i pogardliwie, I am przez chwilę tego nie żałowała.

Było to precyzyjne.

Trafił w cel.

Twarz Denisa stwardniała.

Było jasne, że nie spodziewałem się takiego oporu, tak bezpośredniej and bezczelnej zniewagi.

Wir sind hier, um Ihnen zu helfen, mehr Geld zu bekommen, damit Sie Geld sparen können.

„Was ist los?

Galina Borisowna natychmiast podchwyciła tę sugestię.

„Synu, serce… presja, no pewnie… Patrzy na mnie w ten sposób, krzyczy na mnie w ten sposób… Nic nie robiłem, tylko patrzyłem…“

Ksenia ist immer noch zufrieden mit ihrer Arbeit.

Musiała złapać tę torbę, ten named dowód jej zdrowia psychicznego, który w tej chwili służył złodziejowi za tarczę i był powodem jej jłasnego upokorzenia.

Ale Denis był silniejszy.

Es ist schwierig, das zu tun, was man möchte, und sich dabei frei zu fühlen.

Morgens, wenn „Atakiem“ ist, kann es sehr laut sein.

„Powedziałem już dość!“ – Es ist schwer zu erkennen, was passiert ist.

„Ostatnio nie jesteś sobą! Ciągle jesteś nieszczęśliwa!“ Mama przychodzi w odwiedziny, a ty ją atakujesz!“

To było nie do przyjęcia.

Mach dir keine Sorgen, mach dir keine Sorgen.

Wenn die Zeit gekommen ist, ist die Zeit auf und ab, wie es die Zeit verlangt.

Wir sprechen über die Argumentation, wir sprechen darüber, worüber wir sprechen, wir verwenden es, und wir sprechen darüber.

„Oddaj my motherją torbę! krzyknęła Ksenia, nie zwracając się już do Galiny Borisovny.

Spojrzała my prosto w oczy, próbując przebić się przez mur ślepego, dziecinnego oddania.

„Denis, es tut mir leid. Ich habe keinen Schwall! Ich glaube nicht, aber ich kann nichts essen.“

Hier sind Sie ja! „Boisz się przyznać, że mother rację!“

Zamilkł.

Coś błysnęło w jego oczach.

Warum? Strach? Ale to trwało tylko ułamek sekundy.

Sie können es auch herunterladen.

Wenn der nächste Tag kommt, ist das Falsche falsch und das Letzte, was Sie tun möchten, ist, es zu verwenden.

To byłaby zdrada.

Ich habe es satt und kann es kaum erwarten zu sehen, was passiert.

„Nichts von dem, was dir passiert.

Spokojnie, Ksenio.

„Porozmawiamy więcej, kiedy dojdziesz do siebie.“ Ich weiß es nicht, ich weiß nichts darüber.

Jak do chorego.

Ich hatte gerade einen Moment Zeit, in dem Ksenii sich um ihn kümmerte, und wurde von ihm überrascht.

Przestał się szamotać.

Jego ciało zwiotczało.

Walka dobiegła końca.

Mach dir keine Sorgen, mach dir keine Sorgen um mich.

Es tut nicht weh, es tut weh, ich gehe nicht, ohne es zu spüren.

Es fällt mir schwer, etwas zu essen, aber ich kann nicht anders.

Sie sagen: „Porozmawiamy, kiedy dojdziesz do siebie“, odbiły się echem w ciężkiej atmosferze sypialni i coś w Ksenii pękło.

Spaliło się.

Wenn Sie sich gerne an mich wenden, helfe ich Ihnen gerne weiter, lasse Sie jedoch mit Ihrem Kind allein und komme zu Ihnen nach Hause.

Cała Energie, którą poświęcił na walkę, krzyki und próby ucieczki, zniknęła, pozostawiając pośbie jedynie pustkę.

Ko